کرمان سرا

انتظاری ست که بارها و بارها نگاه میکند که آمدی یا نه

هی خرد میشی ...

دل نمیکنی ها ...

باز سر میزنی ...

باز خرد میشی...

ذره ذره آب میشی ...

تا کی تمام شوی و نابود...خدا داند...

عشق و نفرت را باید مشخص کنی...

 ذره ذره کشتن دردش بسیار زیادتر است...

خدای من چقدر انتظارش سخت است...