کرمان سرا

خیلی وقته که با خودم غریبه هستم...

چه برسد به تو که از  غربت نبودت ...

شبیه خاکستر مرگ بر تن هستم...

آخ....

که چقدر دلتنگ گل یاسم...

دوستت دارم عشقم...

چه می شد که یک بوسه بر لبانت مهمان بودم...

و تو بودی با همه وجود واسم...

دوست داشتنت زیباتر از هر زمان شده در قلبم...